هوالی ما

امشب ذهنم پر از خیال نیست.

امشب، یک جمجمه ی خالی روی بالش استراحت می‌کند، و امشب؛

ستاره ها صورت ترا، جایی ورای دودها و ابرها،  برای هم نقاشی نمی‌کنند.

امشب با هر انقباض قلبم، اسمت لابلای رگ هایم پخش نمی شود،

و امشب اگر به من شلیک شود، رویایت این طرف و آن طرف نمی پاشد.

امشب «عشق» به تو شاید نه، ولی عاشقی من تمام شده است؛

و امشب همه چیز آنقدر ویران شده، که امید... خجالت می کشد از این هوالی گذر کند.