یک وعده ی غذایی که منم.

که یک روز از زیبایی پری از دست رفته ای مسحور شود

و نتواند لب هایش را به این کلام بگشاید :

« چه لباس قشنگی پوشیده ای »

هیچ کدامتان ملتمسانه، چشم در قوانین جهان دوخته است، 

تا عاجزانه از همه چیز تمنا کند : بگذار یکبار در آغوش بگیرمش؟

هیچ وقت هیچ یک از شما کرم های شاد

توی دهان سایه ای که همه چیزش را میخورد بوده است؟

همچون یونس دیگری که... این‌بار ایمانش به خدا هرگز نجاتش نخواهد داد؟