لذتِ خود آزاری

و اینگونه است که زیبایی محض، با زجر  آمیخته می‌شود، و اینگونه است که یا هردو، دور ریخته می‌شود؛

یا هردو باهم خواستنی خواهد بود؛ و اگر شخص، نتواند از سایه ای که از آن زیبایی باقی مانده دل بکند، آن را توئم با زجری که همراه اوست طلب می‌کند، و اینگونه است که کسی آزار خویش را خواهان می‌گردد.

زیرا حالا او بدون آن رویا دیگر هیچ است، درست مثل پرنده ای که به جای بال هایش، آسمان را از او گرفته باشند.

پیوتر تئودوروف